[ وضعيت من در ياهو
[ درباره من ]
نویسندگان وبلاگ :
اگر مقصد پرواز است، قفس ویران بهتر! (@)[381]
راجع به شهدا، حرف دل، امام زمان، هرچی که دلم میگه...
íÇÑÇä ÇãÑæÒ
: 25
íÇÑÇä ÏíÑæÒ
: 53
مجموع : 395436
لبگزه
سنگری کوچک از جنس...
مولا
حرف های خودمونی
شب شعر
قافله ی شهدا
پاسخ های استاد
دفتر خاطرات عمومی
بی نشان
غروب شلمچه
سوله ی بسیج علم و صنعت
میدون مین
خاکریز سبز
رویش
جویبار انتظار
عشق ازلی،ذکر ابدی، یا زهرا س
ابتلا
مرداد 1388
شهریور 1388
مهر 1388
آبان 1388
آذر 1388
دی 1388
بهمن 1388
اسفند 1388
فروردین 1389
اردیبهشت 1389
اردیبهشت 89
خرداد 89
تیر 88
خرداد 88
اردیبهشت 88
فروردین 88
اسفند 87
بهمن 87
دی 87
آذر 87
آبان 87
مهر 87
شهریور 87
مرداد 87
اسفند 86
دی 86
آذر 86
مهر 86
شهریور 86
مرداد 86
تیر 89
شهریور 89
مهر 89
آبان 89
آذر 89
دی 89
تیر 87
خرداد 87
اردیبهشت 87
فروردین 87
بهمن 86
بهمن 89
اسفند 89
زمستان 89
بهار 90
" ÍÑíã íÇÓ"
روز وا نفسا تو را داریم و بس
از محبت بر جبین ما همه
ثبت کن
هذا محب الفاطمه
یا زهرا س
همه به اصطلاح تلاش می کنند که در شب نیمه شعبان
لااقل این یک شبه را هم که شده است
همه چیز را بر قید صحیح بگردانند
اما غافل از آنند که همه چیز لاجرم بر پایه ی تناقض می چرخد
اصل، اصل پارادکس است و لا غیر!
شیرینی ها تلخند
هرآنچه اسما تازه کننده ی گلوست، گلو را خشک می کند و سرفه امان را می برد
شروع انتظار باید باشد و اما
انتظار دار فانی را وداع گفته است!
اوج غم است اما
آنچنان خوشحالند که گویی مولود را در آغوش خود دارند!
همه باید موذن نور باشند
اما نماز ها همگی قضا رفته اند!
باز هم بر این تناقض بگویم؟
...
بیش از این شرم است و دیگر هیچ
الهه.ی
وقتی بعضی از بچه های کوچیک رو می بینم که با سن کمشون چه ها که نمی کنند و نمی گویند و می کنند
تنم می لرزد از آنکه نکند...
و از زندگی و ادامه ی آن بیزار می شوم...
از مادر شدن ترس وجودم را می گیرد
وقتی مادری را دیدم که از غم فرزندش صداش می لرزید
هیچی برای گفتن نداشتم و نگران آینده شدم...
آه...
نازنین اگر تو را نداشتم
آرامش که هیچ رنگش را هم هیچ!
خوش به حال شب زنده داران شب نیمه شعبان!
مارا هم بدعایید
مخصوصا کسایی که میرن دانشگاه تهران یا مسجد امیر!
نامردا!
ما رو که بردن شهرستون!
خداحافظ
بیچاره دلم...
این روز ها چقدر میگیرد و پژمرده میشود...
آبی برسان یا باریکه نوری...
شاید مرهمی شود شاید...
لااقل تسکینی...
برسان
این رسمش نیست...
در مراممان این نبود!
الهه.ی
بازی نکن خواهش می کنم
با دلم بازی نکن
این روزها
خ د ا یی ت را به رخم می کشی
و ب ن د ه نبودنم را!
بنده بودن!
چه واژه ی غریبی
آن هم با غین از نوع غلیظش!
کز آن باید شکر برآید...
اما از من و به ظااهر ب ن دگ ی ام!
چه ها که نمی خیزد!
سخت ترین ظلمم به تو که مرا می سوزاند
درست همین است
نا شکری ام
باور کن عاجزم...
الا لعنه الله علی القوم الظالمین...
الهه.ی
پ.ن: مسائلی پیش آمد و فهمیدم که باید شکرش را کنم اما عاجزم و حیران!
پ.ن: دعا چیز خوبیست! باور کنم
الا ای چاه یارم را گرفتند...
گلم-باغم- بهارم را گرفتند
میان کوچه ها با ضرب سیلی
همه دار و ندارم را گرفتند . .
پ.ن: در این روزهای عید ناجور دلم هوای مادر را کرده...
هوای
مادرم...
بزرگواری می گفت:
عزیزه
منتها با دوستاش یه کم رفتارش عاشقانه تره
گاهی عاشق کشی می کنه
گاهی حال دوستاشو می گیره
ببینه کی ولش می کنن
وقتی می مونن و نمی رن دیگه عزیزشون می کنه
پیش خودش و پیش خلق ش
به همین سادگی هم در لفظ و هم در عمل!
سلام
امام علی چه خوش فرمودند: اگر فکرت را به کاری مشغول نکنی او تو را با ... مشغول می کند. فکر می کنم این روز ها به شدت نیاز دارم که خودم رو درگیر کار کنم! درس، کار، رانندگی! و... تا راحت تر بگذرد و با آمدن دانشگاه ها وقت سر خاراندن هم از ما گرفته شود... کلی کار عقب مونده دارم برای انجام دادن فقط کمی همت لازم است تا چاشنی کنم... اصلا حالتی رو که دارم دوست ندارم... دو تا زبان برنامه نویسی باید یاد بگیرم، دو تا از درسای تخصصی ترم دیگه ام رو باید تا جای خوبی پیش ببرم، کارای دفتر و... هم هست. دلم می خواد زودتر از این وضعیت خارج شم و دوباره مثل قبل باشم... زمان می خواهد دلم تا کنار بیاید زمان می خواهد تا باور کنم آنچه شنیدم و دیدم... تا باور کنم که ...! نمی دانم... فقط می دانم باور و پذیرشش سخت است...شاید اصلا نتوانم بپذیرم... خودم را سپردم به خود خدا، حضرت زهرا... شهدا...حبی که نباید از دلم بیرون کنند و بغضی که نباید هم همان...
خدای من در اینکه تو خیر مرا می خواهی و خود رهنمون گر من هستی، تردیدی ندارم... مانند همیشه خودم را به تو میسپارم بی آنکه چیزی از تو بخواهم و تنها راضی به قضا و قدر تو خواهم بود...خودت خیر مرا در بهترین ها قرار بده و از آنکه لحظه ای تصور کنم مدبر امور منم! مرا در امان نگه دار. همیشه در صفاتت قشنگ ترین صفت برایم همین مدبر بودنت بوده است پس خودت تدبیری بر این حالم بیندیش و بهترین ها را رقم بزن که الهی و ربی من لی غیرک. از آن مهمتر آنکه کمکم کن تا تدبیرت را هرچند به ظاهر بر خلاف دلم بود و آنچه تصور و عقل ناقصم درک میکرد بی چون و چرا بپذیرم... خدای من لاتکلنی علی نفسی طرفه عین ابدا...
سخته...
چقدر حرف نگفته موند...
سخته...
روزای سختیه...
کمکم کن...